gönderen AsilKan » 12 Nis 2007 [ 23:34 ]
Barzani yine konuşuyor, yine konuştukça batıyor.
Amerikalı’nın kucağından inmeden konuşunca demek ki böyle oluyor.
On paralık itibarı kalmışken, onu da yitiriyor.
Türkiye’deki akrabalarının da altından kalkamayacağı kadar ağır laflar ediyor.
“Türkiye Kerkük’e karışırsa, biz de Diyarbakır’a karışırız!”
Demek ki, karıştırmak...
Karıştırmak için tüfek-mayın servisi yapmak...
Aralara katil serpiştirmek...
Mitingler düzenletmek...
Mitinglerde orduya, bayrağa ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne küfrettirmek...
Yeterli olmadı...
Yani karıştırdın karıştıracağın kadar..
Sıra “Diyarbakır’a karışmaya” mı geldi?
Sana bu cüreti, o kucağında oturduğun Amerika veriyorsa bir daha düşün..
Hatta, Amerikalı’nın kucağından inip İngiliz’in kucağına otur eskiden olduğu gibi...
Onların kucağından daha başka şeyler görüp daha başka laflar edebilirsin.
Yarın tekrar bizim kucağımıza oturduğun zaman da...
Ne söyleyeceğini şimdiden hazırla istersen.
Çünkü, bizim kucağımıza oturmana az kaldı!..
Barzani’yi kucağında pışpışlayan ABD’nin eski Genelkurmay Başkanı Richard Myers de bir şeyler yumurtlamış:
- Türkiye, PKK ile mücadele için Irak’a girerse, Amerikan askeriyle karşı karşıya gelmesinden endişe duyarım. PKK, Amerika’nın Irak’taki önceliklerinden biri değil.
Barzani’nin Türkiye’de niçin hiç sevilmediği biliniyor; sebebi çok açık ve tekrara gerek de yok.
Bush’un başkanlığı ve de Irak’ın işgalinden sonraki süreçte, Amerika’nın Türk halkı tarafından niçin “dost bir ülke” görülmeyişinin sebebi de, yukarıdaki sözlerde saklı.
Ve bu utanmazlığa tavan yaptıran konuşmaların üzerinden 48 saat geçmeden, Türkiye PKK terörüne 9 şehit daha veriyor.
Pusular, mayınlar ve şehitlerine ağlayan yüreği yaralı milyonlarca insanımız.
Şimdi...
Biri utanmaz, arlanmaz, alçak bir aşiret reisi..
Öteki de en az o aşiret reisi kadar ilkel, şımarık, küstah ve yalancı.
Lütfen, kimse kalkıp bu Amerika’nın Türkiye’nin “dostu” olduğunu falan iddia etmesin...
Hem “dost” sözcüğü kirletilmiş olur hem de Bush bir biçimde “paye” elde etmiş olur!
Bu arada “Barzani ve Myers gibi isimler bu konuşmaları yapabilme cüretini nasıl gösterebiliyorlar?” derseniz...
Sorunun cevabı için Ankara’yı aramanızı tavsiye ederiz!
...........
Ankara’da “gerekirse Talabani ve Barzani ile görüşebiliriz” sözlerinin sahipleri, bir miktar mahcup olmuşlardır!
Başbakan Erdoğan, bakın dün ne diyordu:
- Barzani haddini aştı. Ciddi yanlışlar yapıyor. Bunun bedeli çok ağır olur!
Böylece...
Barzani ile “görüşmenin” hiçbir biçimde “gerekmediğini” bundan böyle de “gerekmeyeceğini” de açıklamış oldular; çok şükür!
Sanırız Barzani, bilmeden ve de istemeden Türkiye’ye bir iyilik etmiş oldu!..
yazı akşam yazarlarından ŞAKİR SÜTER den alıntıdır..
[color=orange][size=150]Barzani yine konuşuyor, yine konuştukça batıyor.
Amerikalı’nın kucağından inmeden konuşunca demek ki böyle oluyor.
On paralık itibarı kalmışken, onu da yitiriyor.
Türkiye’deki akrabalarının da altından kalkamayacağı kadar ağır laflar ediyor.
“Türkiye Kerkük’e karışırsa, biz de Diyarbakır’a karışırız!”
Demek ki, karıştırmak...
Karıştırmak için tüfek-mayın servisi yapmak...
Aralara katil serpiştirmek...
Mitingler düzenletmek...
Mitinglerde orduya, bayrağa ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne küfrettirmek...
Yeterli olmadı...
Yani karıştırdın karıştıracağın kadar..
Sıra “Diyarbakır’a karışmaya” mı geldi?
Sana bu cüreti, o kucağında oturduğun Amerika veriyorsa bir daha düşün..
Hatta, Amerikalı’nın kucağından inip İngiliz’in kucağına otur eskiden olduğu gibi...
Onların kucağından daha başka şeyler görüp daha başka laflar edebilirsin.
Yarın tekrar bizim kucağımıza oturduğun zaman da...
Ne söyleyeceğini şimdiden hazırla istersen.
Çünkü, bizim kucağımıza oturmana az kaldı!..
Barzani’yi kucağında pışpışlayan ABD’nin eski Genelkurmay Başkanı Richard Myers de bir şeyler yumurtlamış:
- Türkiye, PKK ile mücadele için Irak’a girerse, Amerikan askeriyle karşı karşıya gelmesinden endişe duyarım. PKK, Amerika’nın Irak’taki önceliklerinden biri değil.
Barzani’nin Türkiye’de niçin hiç sevilmediği biliniyor; sebebi çok açık ve tekrara gerek de yok.
Bush’un başkanlığı ve de Irak’ın işgalinden sonraki süreçte, Amerika’nın Türk halkı tarafından niçin “dost bir ülke” görülmeyişinin sebebi de, yukarıdaki sözlerde saklı.
Ve bu utanmazlığa tavan yaptıran konuşmaların üzerinden 48 saat geçmeden, Türkiye PKK terörüne 9 şehit daha veriyor.
Pusular, mayınlar ve şehitlerine ağlayan yüreği yaralı milyonlarca insanımız.
Şimdi...
Biri utanmaz, arlanmaz, alçak bir aşiret reisi..
Öteki de en az o aşiret reisi kadar ilkel, şımarık, küstah ve yalancı.
Lütfen, kimse kalkıp bu Amerika’nın Türkiye’nin “dostu” olduğunu falan iddia etmesin...
Hem “dost” sözcüğü kirletilmiş olur hem de Bush bir biçimde “paye” elde etmiş olur!
Bu arada “Barzani ve Myers gibi isimler bu konuşmaları yapabilme cüretini nasıl gösterebiliyorlar?” derseniz...
Sorunun cevabı için Ankara’yı aramanızı tavsiye ederiz!
...........
Ankara’da “gerekirse Talabani ve Barzani ile görüşebiliriz” sözlerinin sahipleri, bir miktar mahcup olmuşlardır!
Başbakan Erdoğan, bakın dün ne diyordu:
- Barzani haddini aştı. Ciddi yanlışlar yapıyor. Bunun bedeli çok ağır olur!
Böylece...
Barzani ile “görüşmenin” hiçbir biçimde “gerekmediğini” bundan böyle de “gerekmeyeceğini” de açıklamış oldular; çok şükür!
Sanırız Barzani, bilmeden ve de istemeden Türkiye’ye bir iyilik etmiş oldu!..[/size][/color]
yazı akşam yazarlarından ŞAKİR SÜTER den alıntıdır..