EtOburlar!Bazıları!
EtOburlar!Bazıları!
Aslanlar:
Özellikleri Geniş alınlı, güçlü çeneli, uzayıp çekilebilen tırnaklı, sarımtrak kısa ve yatık tüylüdür. Kuyruğunun ucu püsküllüdür. Erkek aslanın başının etrafı uzun ve güzel bir yele ile süslüdür. Omuzlarının üzerine kadar dağılan bu perçem, kızdığı zaman kabarır. Çok güçlü ve cesur olduğundan dolayı hayvanların kralı olarak adlandırılır. Yeryüzünde kaplandan sonra en büyük kedidir. Korkunç kükremeleri 4 km ileriden duyulabilir. Genellikle gece avlanırlar.
Beslenme Aslanın dili büyük ve diken gibi sert kıllarla örtülü olduğundan, yalarken avının derisini ve iri kemiklerin etini sıyırır. Bu dehşetli hayvan, sanıldığının aksine her fırsatta leşle de beslenir. Afrika savanasına hakim bu yırtıcı, diğer yırtıcıların (leopar,sırtlan ve vahşi köpek gb.) avlarını çalmakta hiçbir sakınca görmez.
Üreme Çiftleşme mevsimleri değişiktir. Dişi aslan çiftleşmeden 108 gün sonra 3-4 (bazan altı) yavru doğurur. Yavrular gözleri açık doğarlar. Yavrularını üç ay emzirir. Önceleri baş ve ayakları benekli sırt ve kuyrukları enine çizgilidir. Zamanla bu lekeler kaybolur. Anne ve babaları tarafından üç yaşına kadar korunarak yetiştirilirler. Üç yaşını dolduran erkek yavruların yeleleri çıkmaya başlar, yedi yaşında olgunlaşırlar.
Yaşam şekli [değiştir]Erkek aslanlar yeni bir dişi ile beraber olunca, eğer dişinin o erkek aslandan baska yavrusu varsa, yeni beraber olduğu erkek aslan o yavruları öldürür, nedeni ise yavrunun sorumluluğunu almak istememesi, ayrıca erkek aslanlar yalnız ve aç olmadıkları sürece asla avlanmazlar, avı dişi aslanlar gerçekleştirir buna rağmen avı önce erkek aslanlar yer. Ayrıca bir günde 52 birleşme yaşayabilirler.
Dağılımı]Afrika'da Sahra'nın güneyinde, Arabistan, İran ve Hindistan bölgelerinde ve genellikle kurak alanlarda yaşarlar
Kaplanlar:
Kaplan (Panthera tigris), kedigiller (Felidae) familyasından etçil bir memeli hayvan türü ve büyük kediler ailesinin dört üyesinden biridir. Süper yırtıcıdır ve vahşi hayatta bulunan en büyük ve en güçlü kedi türüdür.[1][1]. Hint alt-kıtası dünyada yaşayan vahşi kapların %80'ine ev sahipliği yapmaktadır. Kuzeyde Sibirya, güneyde Hindistan ile Malakka yarımadası arasındaki bölgedelerde bulunur.
Çoğu kaplan kamuflajlarının ideal uyum sağladığı ve hızlı veya daha çevik avları yakalamlarının daha kolay olduğu ormanlarda ve otlaklarda yaşar. Büyük kediler arasında sadece kaplan ve jaguar iyi yüzücülerdir. Kaplanlar sık sık su birikintilerinde, göllerde ve nehirlerde yıkanırlarken bulunurlar. Kaplanlar yalnız avlanırlar ve birincil olarak geyik, yaban domuzu, gaur, ve manda gibi orta ve büyük boyutlu otçullarla beslenirler. Buna rağmen arada sırada küçük avları da yakalarlar.
Kaplanların tek ciddi avcısı onları sık sık postu için yasadışı bir şekilde öldüren insandır. Aynı zamanda kemikleri ve neredeyse tüm vücut parçaları geleneksel çin tıbbında ağrı kesiciden afrodizyaklara kadar değişen bir alan için kullanılır. Kaçak avlanma ve ortamlarının yok olması kaplanların sayılarını büyük oranda azalttı. Bir yüzyıl önce dünya da 100 000'den fazla kaplan varken bugün bu sayı 2500 üreyebilen bireyi geçmez. Hiç bir kaplan nüfusu 250 üreyebilen üyeden fazlasına sahip değil.[2]. Tüm kaplan alt türleri tehlike altındaki türler listesinde yer almaktadır.
Çita:
Çita (Sanskritçede benekli anlamına gelen Çitraka sözcüğünden gelir) (Acinonyx jubatus) Kedigiller ailesinin ilginç bir üyesi olup,aslanlar gibi sürü halinde veya saklanarak avlanmak yerine, yüksek hızının avantajını kullanarak avlanan bir hayvandır. Kısa mesafede (460 metreye kadar) 100 km/saatlik bir hızı tutturabildiği gibi, sıfırdan 100 km/saat hıza sadece 3,5 saniyede erişebilmektedir. Vücdunda benekli olup başı küçüktür.Gözlerinin altından ağzına ve çenesine inen siyah çizgiler bulunur. En önemli özelliği de dünyanın en hızlı koşan memelisi olmasıdır.
Dişi çitalar yirmi ilâ yirmi dört aylıkken ergenliğe erişirler. Öte yandan erkek çitalar bu sürece on iki aylıkken ulaşırlar. Buna karşılık cinsel birleşme üç yaşından evvel nadiren gerçekleşir.
Çita yavrularında ölüm oranı yüzde 90'dır. Genellikle sırtlan ve kartalların saldırılarına kurban giderler. Yavrular genellikle 13-20 aylıkken annelerinden ayrılırlar. Çitalar 20 yıldan daha uzun süre yaşayabilirlerse de çoğu zaman ilerleyen yaşla birlikte azalan süratleri dolayısıyla daha kısa yaşarlar.
Çitanın avlanma sırasındaki koşusu genellikle bir dakikadan daha kısa sürer. Zira koşu sırasında vücut ısısı ölümcül derecede yükselir. Av girişimlerinin yalnızca yarısında başarılı olur.
Kedi ile ilgili bu madde bir taslaktır. Maddenin içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
Tilkiler:
"Tilki" denildiğinde, aşağıda sunulmuş cins ve türler ifade edilebilir:
Cins : Alopex
Tür : Alopex lagopus - Kutup tilkisi
Cins : Cerdocyon
Tür : Cerdocyon thous - Yengeç yiyen tilki
Cins : Dusicyon
Tür : Dusicyon australis - Falkland tilkisi; soyu tükenmiş
Cins : Otocyon
Tür : Otocyon megalotis - İri kulaklı tilki
Cins : Pseudalopex - Yalancı tilkiler ya da Güney Amerika tilkileri; toplam 6 tür
Tür : Pseudalopex culpaeus - And tilkisi
Tür : Pseudalopex fulvipes - Darwin tilkisi
Tür : Pseudalopex griseus - Arjantin gri tilkisi
Tür : Pseudalopex gymnocercus - Pampa tilkisi
Tür : Pseudalopex sechurae - Peru çöl tilkisi
Tür : Pseudalopex vetulus - Brezilya dövüş tilkisi
Cins : Urocyon - 3 tür
Tür : Urocyon cinereoargenteus - Boz tilki
Tür : Urocyon littoralis - Ada boz tilkisi
Tür : Urocyon sp. - Cozumel tilkisi (yeni bulunmuş)
Cins : Vulpes
Tür : Vulpes bengalensis - Bengal tilkisi
Tür : Vulpes cana - Afgan tilkisi
Tür : Vulpes chama - Güney Afrika tilkisi
Tür : Vulpes corsac - Korsak tilkisi
Tür : Vulpes ferrilata - Tibet tilkisi
Tür : Vulpes macrotis - ?
Tür : Vulpes pallida - Soluk tilki
Tür : Vulpes rueppelli - Kum tilkisi
Tür : Vulpes velox - Ova tilkisi
Tür : Vulpes vulpes - Kızıl tilki
Tür : Vulpes zerda - Uzun kulaklı çöl tilkisi
Köpekler:
Özellikleri [değiştir]Başı az çok uzun, üst çenede üç, alt çenede dört kesici dişi bulunur. Ön ayakları beş, arka ayakları dört parmaklıdır. Tırnakları kedi gibi çekilebilme özelliğinden mahrumdur. İnsan dostudur.
Hayat [değiştir]Gündüz ve gece faaldir. Koku alma ve işitme duyuları keskindir. Görme mekanizması, sarı ve mavi renkleri daha iyi algılayabilen yapıdadır. Zeki olduğundan kolayca terbiye edilebilir. Sahibine bağlılığı ile ün yapmıştır. Parmakları üstünde koşar ve iyi yüzer. Saatte 50 km hızla yol alır.
Erkek köpekler arka bacaklarından birini kaldırarak idrar bırakırlar. Ağaç kökü, kaya gibi yerlere kokulu olan idrarlarını yaparak, bölgelerinin sınırlarını çizerler. Daha sonra, arka ayaklarıyla boğa gibi tepinerek, idrar ve dışkı bıraktığı yere patilerindeki bezde bulunan hormonları bırakır. Bu hormonlar köpeğin cinsiyeti, yaşı, statüsü ve üreme durumu gibi konularda, diğer köpekleri bilgilendirmek içindir. Her köpek komşu köpeklerin kokulu işaretlerini tanır ve bölgelerine girmekten çekinir. Köpeklerin koku hafızası son derece gelişmiştir ve yeni bir kokuyu aldıktan hemen sonra, burnunu yalayarak bu kokuyu hafızasına alır.
Üreme [değiştir]Erkek köpeklerin eşleşme güdüsü, kızana gelmiş herhangi bir dişi kokusu aldığında devreye girerken, dişiler ırklara göre değişmekle beraber ortalama 180 günde bir eşleşme dönemine girerler ve sadece bu dönemin uygun günlerinde çiftleşebilirler. Eşleşmenin olduğu dönemde kanama olur ve bu dönem, 180 günde bir, 18 gün süren bir siklustur. Kanamanın 2. ve 5. günleri arası, eşleşme için uygundur. 63 günlük bir gebelik devresinden sonra, dişi, burnu tamamen açık, gözleri kapalı ve sağır 2-8 yavru doğurur. Yavru sayısı, eşleşme sıklığı, eşleşme zamanı, dişiyi dölleyen erkeklerin sayısı ya da erkeğin döl kalitesi gibi etkenlere bağlıdır. Yavru doğduğunda, sadece burnu açıktır, 14. günde gözler, 21. günde kulaklar açılır. Anne köpek, doğumda, son yavrunun gelmesiyle beraber, yavru toplama motor şablonunun etkisiyle, 14 gün boyunca yavrularına muazzam bir ilgi gösterir. 14. günde yavruların gözleri açıldığında, annedeki oksitosin hormonu tamamen normal seviyeye gelmiş ve anne yavruları ile ilgisini hemen hemen keser. Yavrular için çözüm üretme, kaybolduklarında arama, yardım için çağırdıklarında yanlarına gitme gibi eylemleri keser. Yavrular altı hafta süt emerler.
Köpeklerin ter bezleri pati yastıklarındadır. Yeterince ter atamadıkları için, ağız ve salya yoluyla sıvı atarlar. Özellikle sıcak zamanlarda dillerini ağızlarından sarkıtarak harâretlerini dışarı atarak serinlerler.