Her Kardan Adam Olmaz / Temirağa Demir
Her Kardan Adam Olmaz / Temirağa Demir
Her Kardan Adam Olmaz
Yazarı: Temirağa Demir
Yayını: Yaprak Yayın Pazarlama
Deneme - İnceleme
Hepsi bir başka hayallin habercisiydi. Tasvirlik bir insan değildi ama inadına tasvirlerdik benliğini. Uzak diyarların gerilla yalnızlıklarında hiçbir kuzunun dinleyemeyeceği çoban türküleri mırıldanırdık. Sonra gittik herkes kendi köyüne gitmek için toplantı tahtta bavulunu ama herkes bir başka toprak parçasında kağıt parçaları için mücadele yolculuğuna çıktı.
Ben gitmedim hiçbir yere… gitmeye de pek niyetim yok hala kırık türküleri söylüyorum. Kuzların dinlemediği ve bilmediği çoban türküleri dudaklarımda… hiç unutmadım sevdiklerimi herkesi bir parça daha kucaklamak için kaldırımlara itina ile basıyorum…
Bazen bir kamyoncu kisvesine bürünüyorum direksiyon sallamıyorum sigara içip asfalt yollara çıkmıyorum ama duygu nakliyesi yapıyorum. “Gönülden Gönüle Duygu nakliyesi yapılır” dikiz aynasının üstüne “liselim” yazmıyorum ama özlüyorum lise yıllarımı…
Her kardan adam olmayacağını öğrendiğimde 19 yaşındaydım. Hayatın poyrazına korunmasız bir şekilde itildiğimde zindan gecelerin katranını kendime yorgan yapıp kamyonuma binip hayal nakliyesi yaptığımda yeni çıkıyordu yüzümdeki sakallar.
Çocukken Kar yağardı şehre ve ben bi koşu dışarı fırlardım. Önce camdan dışarı bakar gelinlik giymiş şehri izlerdim sonra anemin izin vermesi için dua eder gider izin isterdim sonra onun klasik nasihatlerini dinlerdim pek dinlemezdim aslında sadece duyardım. “sakın üşüme eldivenlerini tak ,kardan adam yapma üstüne düşer…” ben inadına her seferinde eldivenlerimi çıkarır avuçlardım karı… Sonra karlarda yuvarlanır üstümü başımı beyaza belerdim. Kendimi pudraya batırılmış kakaolu bir kek gibi hissederdim… sonra karları yuvarlayıp onlardan küçük çığcıklar meydana getirmeye çalışırdım…
Avuçlarımda birleşmezler ve durmadan dağılırlardı o zaman bi anlam veremezdim neden bir araya gelip bi adama dönüşmediklerine şimdi yeni yeni anlıyorum “Her kardan Adam olmayacağını”
Geçtiğimiz günlerde öyle bir ışıldıyordu ki bulunduğum şehirdeki kar. Dayanamadım yine çocukların yanında aldım soluğu. Kızakları vardı hepsinin, kimisinin ki leğen kiminsin ki orijinal kızak. Tepeden aşağı bıraktım kendimi. Penceredeki kadınlar ve yoldan geçen adamlar bi şaşkınlık içinde bana bakıyorlardı ama kimin umurunda..!! hem daha büyümedim bir baksanıza avuçlarıma... Bana bakanların aklından geçenleri okuyabiliyordum “Koca adamın yaptıklarına bak, üniversite öğrencisi olmuş ilkokul çocuklarıyla oynuyor…” benim çokta umurumda sanki… çocukluğum tutmuş bi kere kızağı alıyorum bayırdan yukarı koşuyorum sonra biniyorum üstüne aşağı doğru ccccccciiiiiiiiiiivvvvvvvvvvvv….!!!! süper eğlenceli düşenler karlara belendiğinden gülmek serbest düşünce canın da acımıyor.
Karı aldım hafifçe elimle yokladım. Çocuklar bi koşu etrafıma toplanıp kardan adam yapalım dediler. Henüz öğrenememişler “her kardan adam olmayacağını”…
Onların yaşındayken bende bilmezdim sonradan öğrendim. Aldatılmayı da, yalnız kalmayı da, her gördüğüm insanın adam olmadığını da sonradan öğrendim. Belki ben biraz geç kaldım ama umarım onlar daha çabuk fark ederler her şeyin kar kadar temiz ve berrak olmadığını…..
Bazı şeyler için hep boşuna mücadele ederiz. Bir ömür boyu düzeltmeye daha iyi iyisini yapmaya şekil vermeye çalışırız. Bu bir çok şey için geçerli…
Her kardan adam olmadığını ve adam kılığında dolaşan insanların bulunduğunu anladığınızda başlıyor hayatınız….
Temirağa Demir
Okuyucu Yorumları :
1
ben kitabı okumakayım halen. ama okuyucu olarak çok beğendim
ben kitapda "insanların demek istediği yalnız hiç bir zaman diyemeceği, duyguların dışa vurması...
hep konuşuruz, konusu önemli değil her konuda biz insanoğlu hep konuşuruz ama sonuç yok.
ne mutlu sana kağıda aktarmışın duygularını diyemeyeceğim çünkü sen bizlerin duygularını da anlatmışsın o yüzden aslında sana teşekkür borçluyuz.
sanki bir deniz gibisin kah dalgalanmışın kah durulmuşun çok güzel yüreğine sağlık hayırlısı olsun
2
üstat kelimeler yetmiyor anlatmaya...
selamlar olsun..
dost yolu ;)
3
kelimelerin sadece cümle içinde işe yaramdığını anladım bu kitapta.ben o kelimelerde insan yüzü gördüm. tebrikler, kalem usta içindeki isimler değere şayan. saygıyla çıkarıyorum şapkamı..
Not:Bende bu kitabı okumaya başladım.Resmini hiç bir yerde bulamadım ben de tarattırdım kitabı isterseniz bir kaç sayfasını da koyabilirim.
Re: Her Kardan Adam Olmaz / Temirağa Demir
Resim açılmadığı için kendim düzelterek resmi de bulup ekledim...
Bu da benden...
İçlenince dökülürler iç dökümler.. Canımızı acıtanlar kadar, acıtılanlar olur. Hep güneşi bekleyemez kadar yağmura meyilli, hazanlarımız oldu.. Bir kalem "yazmak istiyorum" dedi bir gün.. Seni yazdı önce, sonra beni, bizi, "bizim" zannettiklerimizi... Yazmak kadar ölümsüz kelimeler saklıdır bu kitapta. "İşte beni anlatmış" diyebildiğiniz her yer, aslında antik bir çağdan kalma, en az kitabın yazarı kadar yeni, eski bir antik çağ...
LİNKİ GÖREBİLMEK İÇİN LÜTFEN KAYIT OL VEYA GİRİŞ YAP!