Teoman -Uçurtmalar
Teoman -Uçurtmalar
En sevdiği renk mor olan kadın
En sevdiği kelime “asi”
En sevdiği oyun incitmek beni
Hıncı çocukluktan kalma bir yara izi gibi.
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali
Ne beraber uçabildik boşverip şu dünyayı
Ne gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda savruk başına buyruk
Senle ben.
Zamanı yaralarla ölçen kadın
Geçmişiyle kavgalı
Gündüz isyankar
Geceleri Tanrı’ya sığınan kız çocuğu
Kırdığı kalpleri dizmiş ipe
Gene en büyük zararı kendine.
En sevdiği ses çocuk sesi
Güneşli billur neşeli
Oysa yıllar var ki kendi
Anne olmayı istememiş
Çekip gidebilmek için bir gün
Geride ekmek kırıntıları bırakarak
Kuşlar yesin diye ayak izlerini
Kalmasın ne bir sızı ne kalp yarası.
Sevişirken taşkın bir nehir
Öpüşürken kor bir alev
Uykusunda melek gibi masum
Bakmaya kıyamadığım
Kaç gece göğsünde uyuduğum
Ama beraber uyanamadığım kadın.
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali
Ne beraber uçabildik boşverip şu dünyayı
Ne gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda savruk başına buyruk
Senle ben.
Her hasretten sonra
Başka başka sevdaların kollarında
Yemin etmişken bir daha konuşmamaya
Gene bulup birbirimizi
Sabahı olmayan gecelerde
Aldatma pahasına sevdiklerimizi
Ağlayarak seviştiğim kadın
Senle ben ipleri dolaşmış uçurtmalar misali.
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali
Ne beraber uçabildik boş verip şu dünyayı
Ne gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda savruk başına buyruk
Senle ben
En sevdiği kelime “asi”
En sevdiği oyun incitmek beni
Hıncı çocukluktan kalma bir yara izi gibi.
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali
Ne beraber uçabildik boşverip şu dünyayı
Ne gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda savruk başına buyruk
Senle ben.
Zamanı yaralarla ölçen kadın
Geçmişiyle kavgalı
Gündüz isyankar
Geceleri Tanrı’ya sığınan kız çocuğu
Kırdığı kalpleri dizmiş ipe
Gene en büyük zararı kendine.
En sevdiği ses çocuk sesi
Güneşli billur neşeli
Oysa yıllar var ki kendi
Anne olmayı istememiş
Çekip gidebilmek için bir gün
Geride ekmek kırıntıları bırakarak
Kuşlar yesin diye ayak izlerini
Kalmasın ne bir sızı ne kalp yarası.
Sevişirken taşkın bir nehir
Öpüşürken kor bir alev
Uykusunda melek gibi masum
Bakmaya kıyamadığım
Kaç gece göğsünde uyuduğum
Ama beraber uyanamadığım kadın.
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali
Ne beraber uçabildik boşverip şu dünyayı
Ne gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda savruk başına buyruk
Senle ben.
Her hasretten sonra
Başka başka sevdaların kollarında
Yemin etmişken bir daha konuşmamaya
Gene bulup birbirimizi
Sabahı olmayan gecelerde
Aldatma pahasına sevdiklerimizi
Ağlayarak seviştiğim kadın
Senle ben ipleri dolaşmış uçurtmalar misali.
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali
Ne beraber uçabildik boş verip şu dünyayı
Ne gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda savruk başına buyruk
Senle ben