Seninle tüm yaşadıklarımdan...
-
medcezir85
- Bağımlı Üye
- Mesajlar: 318
- Kayıt: 06 Oca 2006 [ 21:46 ]
Seninle tüm yaşadıklarımdan...
Seninle tüm yaşadıklarımdan, bana çektirdiğin acılardan hastalıklı bir zevk aldım her zaman...
Benim mazoşist dünyama hitaben, senin umarsızlığın her zaman sadistçe yaklaşımına sebebiyet oldu.
Sen kendini çok ilgili, sevgi dolu görürken, yıkılan, kırılan hayalleriminde nedeni olmaya devam ettin, oysa kendini her zaman haklı görürdün, kendi çaresizliğine benide esir edip, içimde kocaman yaralar açtın. Şimdi farkediyorumki, kendi mazoşist doğamın esiri olmuşum, sense kollarımı, baldırlarımı kesebilmek için kesici bir jilet!
Kendimi kestim senelerce seninle, içimdeki her sevgiyi, aşka dair herşeyi, iyi ve güzel olan herşeyi kesip, parça pinçik ettim...
Aslında doğruyu yaptım sanıyordum, insan sevdimi, fedakar olmalı, ne olursa olsun sevdiğinin yanında olmalı diye düşünüyordum.
Her insan kendi değerini yaratır!
Bende kendi değerimi yarattım, karşında her acıya katlanacak kadar güçlü duruyordum, oysa ölen yanlarımla karşındaydım...
Şimdi yoksun, bana bencil olmayı öğrettin, ne olursa olsun kendinin herşeyden önemli olduğunu, kimseyi dünyanın merkezine oturtturmamak gerektiğini öğrettin...
Oysa içimdeki tüm temiz duygularla sevmişken seni, sen bana mazoşist bir aşkı gösterdin, karamsarlığım yanıma kar kaldı, kimseye güvenmemem gerektiğini, kendimden başka dostum olmadığını anladım.
Bu tıpkı madde bağımlılığı gibiydi, bende bir insan bağımlısıydım artık, seni görmeden, sana dokunmadan yapamıyordum...
Ancak yaşadıklarım, yaşattıkların, sabrımı ve metanetimi denemen, beni teketek bir dövüşe hazırlayan bir antranör gibiydi...
Şimdi ringde önümde tüm ihtişamı ile duran hayatla büyük bir maçım var...
Sana bana öğrettiklerin için teşekkür edemem şimdi, ancak yaşattıklarını unutmayıp, rakibimin karşısında ne kadar yere düşsemde kalkacak gücümün olduğunu bileceğim her zaman...
Yaşanılan herşey beni daha güçlü yaptı, artık acı çekmekden korkmuyorum, aksine gücüme güç katacağını bildiğim her acıya memnuniyetle kalbimi açıyorum.
Daha kaç kere yenileceğimi, kaç acı yaşayacağımı bilmiyorum...
Ama asla yenilmiyeceğim ve pes etmeyeceğim, öğrettiklerinle yaşayacağım...
Benim mazoşist dünyama hitaben, senin umarsızlığın her zaman sadistçe yaklaşımına sebebiyet oldu.
Sen kendini çok ilgili, sevgi dolu görürken, yıkılan, kırılan hayalleriminde nedeni olmaya devam ettin, oysa kendini her zaman haklı görürdün, kendi çaresizliğine benide esir edip, içimde kocaman yaralar açtın. Şimdi farkediyorumki, kendi mazoşist doğamın esiri olmuşum, sense kollarımı, baldırlarımı kesebilmek için kesici bir jilet!
Kendimi kestim senelerce seninle, içimdeki her sevgiyi, aşka dair herşeyi, iyi ve güzel olan herşeyi kesip, parça pinçik ettim...
Aslında doğruyu yaptım sanıyordum, insan sevdimi, fedakar olmalı, ne olursa olsun sevdiğinin yanında olmalı diye düşünüyordum.
Her insan kendi değerini yaratır!
Bende kendi değerimi yarattım, karşında her acıya katlanacak kadar güçlü duruyordum, oysa ölen yanlarımla karşındaydım...
Şimdi yoksun, bana bencil olmayı öğrettin, ne olursa olsun kendinin herşeyden önemli olduğunu, kimseyi dünyanın merkezine oturtturmamak gerektiğini öğrettin...
Oysa içimdeki tüm temiz duygularla sevmişken seni, sen bana mazoşist bir aşkı gösterdin, karamsarlığım yanıma kar kaldı, kimseye güvenmemem gerektiğini, kendimden başka dostum olmadığını anladım.
Bu tıpkı madde bağımlılığı gibiydi, bende bir insan bağımlısıydım artık, seni görmeden, sana dokunmadan yapamıyordum...
Ancak yaşadıklarım, yaşattıkların, sabrımı ve metanetimi denemen, beni teketek bir dövüşe hazırlayan bir antranör gibiydi...
Şimdi ringde önümde tüm ihtişamı ile duran hayatla büyük bir maçım var...
Sana bana öğrettiklerin için teşekkür edemem şimdi, ancak yaşattıklarını unutmayıp, rakibimin karşısında ne kadar yere düşsemde kalkacak gücümün olduğunu bileceğim her zaman...
Yaşanılan herşey beni daha güçlü yaptı, artık acı çekmekden korkmuyorum, aksine gücüme güç katacağını bildiğim her acıya memnuniyetle kalbimi açıyorum.
Daha kaç kere yenileceğimi, kaç acı yaşayacağımı bilmiyorum...
Ama asla yenilmiyeceğim ve pes etmeyeceğim, öğrettiklerinle yaşayacağım...