Gidiyorum...
Gidiyorum...
Ben, evet ben, senin bile umursamadığın artık öylesine bir benim bende. Her insan gibi değildim aslında, her sevgi, her aşk, her hayat, her başlangıç, her son buluş değildim ben. Ben sendim, senin için yaşayan, senin için yaşamaya çalışan, sende kaybolan. Ama nereden bilebilirdim ki seninde bir gün gidebileceğini. Yıkıldım işte, istediğin beklide buydu. Yıkıldığımı görmek, sensizliği görmek… Gidiyorum artık istediğin gibi, geride bir sen varsın bir de uzaklarda ben… Ben var mıyım? Onu da bilmiyorum… Oysaki bende bir sen vardın, bir sen vardın her şeyden vazgeçtiğim, bir sen vardın gözlerim, ellerim, sabah kahvaltım… Bir sen varsın artık beni böyle yıkan, böyle acı çektiren.
Artık dayanamıyorum bu kadar sensizliğe, ayaklarım artık eskisi gibi koşmuyor sana doğru, bedenim soğumuyor artık, sıcaklığını hissedemiyorum. Göl kenarında yürürken aklıma sen gelmiyorsun, sana şiirler yazamıyorum, senin için yürümüyorum bu koskoca şehirde. Artık sadece ben kaldım, bir bana kaldım, bir sensiz kaldım. Yaşamak nedir? Benim için bir zamanlar yaşamanın anlamı vardı, şimdi o da yok. O da kayboldu, yaşamıyorum artık istediğin gibi işte. Yıkıldım hayata ve sana…
Kimsesizim şu an, sadece hayallerim ve sen varsın. Hayallerimi de aldın aslında, artık hayaller kuramıyorum, çünkü içinde sen yoksun… Lanet olsun artık, yaşamakta istemiyorum, her gün yeni bir acı, her gün kahroluş bu sensizliğe, her gece gözyaşlarım… Yazarken yanımda olsan keşke, gözlerine baksam son defa, son defa saçlarını okşasam ve çekip gitsem sonra… Olmadı işte, ya neden? Hiç sordun mu sen kendine, neden böyle yaptım, neden sevmedim, gözlerin yalanlar mı saçtı bana yoksa… Aldandım değil mi? Evet evet aldandım işte. Saklayamadım kimseden ve senden, saklayamadım seni bu kadar çok severken… Belki bir daha karşıma çıkacaksın ben yeniden seni seveceğim, yeniden tenim soğuyacak, ellerim hiç o kadar titrek olmayacak. Sana dokunacağım yine, yine sevdiğimi söyleyeceğim seni. Yine uzayacak geceler, yine bitmeyecek hasretin, yine ben acılar içinde yanacağım. Peki ya beni sevecek misin?
Ben aşkı seninle, böyle yaşadım acı çekerek, uzak kalarak, sana dokunmadan her şey için teşekkür ediyorum, her şey için, her şey!
Elimde değil işte yapamıyorum, unutamıyorum seni, sevemiyorum bir başkasını, dokunamıyorum bir başkasına, başka gözlere bakamıyorum. Anlasaydın beni, sevseydin, dokunsaydın, yarım bırakmasaydın… Nedenini soruyorum, cevaplar arkası gelmeyen bilinmez sözler, anlayamıyorum… Hissedemiyorum artık sonsuzluğu…
Evet, artık son sözlerim, kitaplara sığmayacak kadar yazmak isterdim seni, sana olan aşkımı, olmadı işte…
İstediğin gibi,
Ölüyorum artık sana yaşadığım, sana hayaller kurduğum günleri geride bırakarak… Artık sadece seni sana bırakıyorum, bir göz yaşın yeter cansız bedenime…
Artık dayanamıyorum bu kadar sensizliğe, ayaklarım artık eskisi gibi koşmuyor sana doğru, bedenim soğumuyor artık, sıcaklığını hissedemiyorum. Göl kenarında yürürken aklıma sen gelmiyorsun, sana şiirler yazamıyorum, senin için yürümüyorum bu koskoca şehirde. Artık sadece ben kaldım, bir bana kaldım, bir sensiz kaldım. Yaşamak nedir? Benim için bir zamanlar yaşamanın anlamı vardı, şimdi o da yok. O da kayboldu, yaşamıyorum artık istediğin gibi işte. Yıkıldım hayata ve sana…
Kimsesizim şu an, sadece hayallerim ve sen varsın. Hayallerimi de aldın aslında, artık hayaller kuramıyorum, çünkü içinde sen yoksun… Lanet olsun artık, yaşamakta istemiyorum, her gün yeni bir acı, her gün kahroluş bu sensizliğe, her gece gözyaşlarım… Yazarken yanımda olsan keşke, gözlerine baksam son defa, son defa saçlarını okşasam ve çekip gitsem sonra… Olmadı işte, ya neden? Hiç sordun mu sen kendine, neden böyle yaptım, neden sevmedim, gözlerin yalanlar mı saçtı bana yoksa… Aldandım değil mi? Evet evet aldandım işte. Saklayamadım kimseden ve senden, saklayamadım seni bu kadar çok severken… Belki bir daha karşıma çıkacaksın ben yeniden seni seveceğim, yeniden tenim soğuyacak, ellerim hiç o kadar titrek olmayacak. Sana dokunacağım yine, yine sevdiğimi söyleyeceğim seni. Yine uzayacak geceler, yine bitmeyecek hasretin, yine ben acılar içinde yanacağım. Peki ya beni sevecek misin?
Ben aşkı seninle, böyle yaşadım acı çekerek, uzak kalarak, sana dokunmadan her şey için teşekkür ediyorum, her şey için, her şey!
Elimde değil işte yapamıyorum, unutamıyorum seni, sevemiyorum bir başkasını, dokunamıyorum bir başkasına, başka gözlere bakamıyorum. Anlasaydın beni, sevseydin, dokunsaydın, yarım bırakmasaydın… Nedenini soruyorum, cevaplar arkası gelmeyen bilinmez sözler, anlayamıyorum… Hissedemiyorum artık sonsuzluğu…
Evet, artık son sözlerim, kitaplara sığmayacak kadar yazmak isterdim seni, sana olan aşkımı, olmadı işte…
İstediğin gibi,
Ölüyorum artık sana yaşadığım, sana hayaller kurduğum günleri geride bırakarak… Artık sadece seni sana bırakıyorum, bir göz yaşın yeter cansız bedenime…