Kadehler Ölüme Sevgiler Nefrete Dönüşmeden..

[Uyus]

Ne zaman sana benzeyen birini görsem,sen zannediyorum.Koşup bakıyorum ardından sesleniyorum, Oysa yoksun.
Sen geliyorsun aklıma, Düşünüp ağlamaklı oluyorum.
Sonra..
Boşver diyorum , boşver bitti. Her güzel şey gibi,
Kısacık bir ömürdü belki bir kaç aya sığıveren. Sen yeni bir omuz bulursun,
Başını koyup ağlayacak yalandan. Ben kadehime gözyaşlarımı doldurup içerim, Sevgimi meze yapıp unutana kadar seni.
Bak. Ağlamıyorum artık, Gülebiliyorumda sen yokken.
Nefretimi yaktım sigaramın ucunda duman,duman. Sevgimin üstüne bir çizgi çektim, Silmedi silgiler .Silemedim.
İzin verde bende yaşasın sevgim. Bırak masamda karşımda otursun.
Görmesemde bir kadehi paylaşsın benle. Hadi gülüm.Şerefe.
Bakma sarhoş olduğuma ,bu da geçer. Kalkarız ayağa yine.
Düşsek te yıkılmayız ölesiye. Öylesine içiyorum iş olsun diye.
Sanmaki senin için sarhoşluğum, Sana değil gülüm unutamadığım başkası.
Unutamadığım masum ağlamalar,masum göz yaşları. Nasıl da inanıyor insan sevince. Uykularımı kaçırıyor karanlık gece. Rüzgarın uğultusu korkutuyor gülüm. Hava soğuk, sarhoşum,denizde durgun. Aklımı kaçırıyorum sanki,birazda üşüyorum. Ne olur.Bir el dokunsa arkamdan, Öpse soğuk dalgalar bedenimi.
Zor da olsa üzülme gülüm,gel gör cenazemi. Ağlama yalnızca alkışla,
Ne zaman hatırlarsan beni. Şişeler boşaldı,film koptu,hatırlamıyorum gerisini.
Yinede üzülme gülüm zorlayıp vicdanını. Yine bulursun bir kaç kuruş verecek birisini. Ama .Sevgiye ihtiyaç duyarsan bir an. Sanmaki sana,etinedir sevgisi.
Bir anlık zevkin hırıltılarıdı rsahte sevgi sözcükleri. Sanmaki bende sevdim,
Sanmaki sevgime isyanım geceleri. Başkası olsa yıkılırdı belki.
Yıkılmadım ulan,düşmedim, Dim dik ayaktayım ilk günkü gibi.
Kustuğum kan değil,kızılcık şerbeti, Sendemi zannettin seni sevdiğimi,
Geç bunları gülüm ,geç.. Sevmedim vallahi ,sevmedim billahi,
Ben ,beni sevmişim gülüm, boş ver. Ben kimseyi sevmem kaldıki seni.

Dur biraz.Sigaramdan bir nefes, Rakımdan bir yudum alayım.
Oh... yarasın. Zehir olsunda aksın içime.
Kadehler ölüme ,sevgiler nefrete dönüşmeden Yazıyorum aklıma ne gelirse.
Ben Şairim.... Şairler son yolculuğuna uğurlanır şiirle.
Sende bana bir şiir söyle hiç sevmesende. Biraz sıkıntıya gir oku.
Eğer gelirsen kabrime. Çiçek getirme istemem,duada etme.
Suda dökme toprağıma üzülme. Bir damla göz yaşı ver yeter.
Bir de şiir oku ihanet üzerine. Ben duyarım gülüm sesin titresede.

Kim demiş şairler sevmez diye, Şairlerde sever ölümüne hemde.
Bende sevdim ulan,sevdim işte. Delicesine.
Tanrının laneti gibi çöktü üstüme, Sevginin gölgesi istemesemde.
Artık şiirde yazmayacağım belki. Belki sevmeyeceğim kimseyide.
Ölümü bekleyeceğim camdan bir kutuya koyup sevgimi. O gün geldiğinde.
Belki hiç duymayacaksın katedrallerdeki çanları. Sabahın bilmem kaçında camilerdeki salaları. Üsküdar eşrafından olup,
Bilmem nerde oturan, Vefat etmiştir .Allah rahmet eyleye...
Duysanda umursamayacaksın belki. Nereden bileceksinki.
Biten bir ömrün, Bitmeyen bir sevginin,
Son yakarışları bu, Sessizce...