Âşık ile Mâşuk

[Siyah Sandalye]

Âşık ve maşuk birbirilerini çok seviyorlar, ancak bir türlü birbirilerine açılamayıp sevgileri ortada kalıyor. Bir gün âşık dayanamayıp maşuğun evine gidiyor, kapıyı çalıyor. İçerden bir ses
—kim o?
Âşık cevap veriyor
-BENim
Maşuk içerden sesleniyor.
—git buradan
Âşık şaşırıyor. İnanamıyor, ama ayrılıyor kapıdan üzgün bir şekilde.
Dağlar, ovalar dolaşıyor maşuğun aşkından ölecek duruma geliyor olaylarla anlam veremiyor, dayanamayıp tekrar maşuğun kapısına geliyor,kapıyı çalıyor.içerden bir ses
—kim o? Diyor
Âşık cevaplıyor
-BENim.
Maşuk içerden sesleniyor.
—git buradan
Âşık deliye dönüyor. Bir türlü anlamıyor aşkının niye böyle yaptığını. Kendini yollara vuruyor. Aşkıyla eriyor da sebebi bulamıyor. Günler ayları, aylar yılarlı kovalıyor. Âşık kendini maşuğun evinde buluyor bir gün. Kapıyı çalıyor. İçerden bir ses
—kim o?
Âşık cevaplıyor.
-SENim
Maşuk içerden sesleniyor.
—gir içeri o zaman

…
AŞK, SENim diyebilmektir.