BEKLE HAYAT BEN GELİYORUM

Aşk ve sevgi ile ilgili herşey....
Cevapla
Kullanıcı avatarı
DiJu meTAl
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 14
Kayıt: 11 Eki 2006 [ 17:46 ]

BEKLE HAYAT BEN GELİYORUM

Mesaj gönderen DiJu meTAl »

Ben bu gece kara verdim seni hayatımdan çıkarmaya anlamsız aşkının azabından kendimi kurtarmaya bakıyorum da yıllardır yazık etmişim kendime,hem kendime hem hayatıma giren diğerlerine…

Ben bu gece karar verdim ruhumun bu cezayı hak etmediğine…
Aşk sandığım bu şey aslında pişmanlıklarımın bir yerde toplanması,toplanıp hep beraber üstüme gelmesiyle ruhumda oluşan mahkumiyetlikten başka bir şey değil…

Ben bu gece anladım ve belki de hani denir ya küllerinden doğmak diye işte bende öyle belki de küllerimden yeniden doğdum yanmış yaralanmış umutlarımı sardım sarmaladım ve yarınlarıma sakladım…

Uyandım artık anlayacağın…Artık yok karşında seni delicesine seven biri yoksa şöyle mi söylemem gerekiyor artık yok hayatında sana canından çok değer veren biri…

Ruhum özgür,kurtuldu senin sevdan sandığı o büyük pişmanlıklarının özlemlerinin koca prangalarından.Artık olabildiğince iyimser duygularım.Senle birlikte karamsarlıkta gitti benden,bitmeyen acılarımda hafifledi anlayacağın umutlarımın tükendiği anda sen gittin ben tekrar dirildim,üzerimdeki ölü toprağını temizledim artık…

Yoksun artık bende,bilirim ben de sende,önceden her şeyimdin benim göz yaşım haykırışım umutlarım rüyalarım dualarım ama artık hiçbir şeyimsin artık bende yerin yok senin…

Hala pişmanlıklarının o derin yaraları çizgiler olsa da daima gülmeye hazır somurtmayan neşeli bir yüzüm var artık…

Umutlarım var yeni dostluklara yani aşklara hayatımın kalanında olabilecek tüm güzelliklere dair…

Ve en güzeli de şunu anladım.Her şeyden herkesten önce ben varım,mutlu olmak,hayatın tadını çıkarmak pişmanlıklara yer vermeden her şeyi yerli yerinde yaşamak bu dünyadan göçtüğümde herkese doya doya yaşadı ne bir beklentisi kalmıştı zamandan ne de bir pişmanlığı vardı geçmişten dedirterek yaşamak için varım ben…

Artık öğreniyorum insanları kimin ne olduğunu az ya da çok ne düşündüğünü değerlerinin ne olduğu…

Hayat acı tecrübelerle anlattı kendini bana ben de dinledim yıllarca öğrendim artık nasıl davranacağımı hayatta geçte olsa…

Çok şey yitirdim sevda sandığım değerler uğruna aç kaldım susuz kaldım gün geldi arkadaşsız kaldım ama vazgeçmedim sevdalarımdan…

Öğrenmem gerekenleri öğrendim yavaş yavaş acı acı…Beklide doğa kanunu bu öğrenmek için hayata hazır olmak için acı çekmelisin, bazı duygularını törpülemeli bazılarını da söküp atmalısın ta derinden…

Artık hazırım anlayacağın hayata,hayatın getireceği güçlüklere,sıkıntılarımın üstüne cesurca gitmeye,yaşayacağım o güzel anların kıymetini bilmeye,aklımı çelen güzel bir limana takılıp kalmadan diğer limanların güzelliğini keşfetmeye ve sonunda bir limanda demir atıp kendimi ona adamaya,hayatımı uğruna feda etmeye…

Duruldum yok o deli çocuk artık…Aşklarını sevdalarını delicesine yaşayan onlar adına düşünmeden her türlü fedakarlığı yapan o deli çocuk yok artık…

Ve yeni bir sayfa açtım kendime hayatımda ki her şeye dair insanları yeniden tanımayı,aşkını sevdasını dostluklarını hesapla planla yürüten kimselere aldanmamayı,benden bir şeyler götürecek,acı verecek,sırtıma kambur olacak değil ya olanı paylaşacak ya da yeni bir şeyler katacak olanı seçtim…

Umutlarım var artık hem de bu kes pamuk ipliğine bağlı değil hayata sımsıkı tutunmuş desteklenmiş yıkılamayacak umutlarım var… Aşklarım sevdalarım olacak belki yeni sıkıntılarım ama dedim ya öğrendim geçte olsa bunlarla savaşmayı…

Bekle hayat küllerimden doğdum yeniden geliyorum...



Cevapla