HERKESİN OKUMASI GEREKEN BİR YAZI...
HERKESİN OKUMASI GEREKEN BİR YAZI...
not:ekşi sözlükten alıntıdır.daha önce verildiyse kusura bakmayın.
TRABZONSPOR
1974-75 sezonunda birinci lige çıkmıştır. şampiyon olduğu sezonlar şöyledir:
1975-76
1976-77
1978-79
1979-80
1980-81
1983-84
trabzonspor'un arka arkaya şampiyonluklar yaşadığı bu yıllar aynı zamanda türkiye'deki gelir dağılımının en eşit olduğu, ortadirek ve alt tabakanın en güzel zamanlarını yaşadığı yıllardır.
özellikle 1980-81 yani ihtilal olan yıl istanbul takımları tamamen dağılmıştır. o yıl galatasaray 5 puan farkla 3üncü, beşiktaş 8 puan farkla 5inci, fenerbahçe 10 puan farkla 12inci olmuştur.
o yıllarda istanbul takımları kupalarda da hiçbir varlık gösterememiş, kupa yarı finaline 4 anadolu takımının kaldığı yıl gazetelerde, anadolu takımları istanbul takımlarının ruhuna fatiha okurken resmedilmiştir.
1984'ten sonra türkiye küçük amerika olma yoluna girdi. serpil çakmaklı saçlı karılar, küçük emrah bakışlı çocuklar, "yalçın nereye koşuyor", "banker kastelli" türü maceraların yılları başladı. işte ondan sonra ne trabzonspor bir daha şampiyonluk görebildi ne de anadolu takımları bellerini doğrultabildi.
trabzonspor tesadüfen 6 kere şampiyon olmuş, lazların(?) şaşırtmacalarıyla yıllarca şampiyon olmuş bir takım değil, bizatihi anadolu'nun türkiye'deki yerinin futbola izdüşümüdür.
trabzonspor'un şampiyon olduğu yıllar aynı zamanda türkiye'de "evsiz" kelimesinin anlamının bilinmediği, hababam sınıfı'yla tosun paşa'yla türk sinemasının zirvesine ulaştığı yıllardır.
türk müziğinde kapı gıcırtısı sesli arabeskçilerin ya da boru sesli çingene karıların ya da tekerlemeden şarkı yapan zibidi popçuların değil moğollar'ın, ilhan irem'in, barış manço'nun, cem karaca'nın hakim olduğu yıllardır.
o yıllar, türkiyenin "yakında" mutlu günlere kavuşacağına inanılan, zengin fabrikatör hulusi kentmen'in oğluyla fabrika kızının birbirlerini sevebileceğine inanılan yıllardır. o yılları sadece trabzonsporlular arıyorsa bunda bir yanlışlık var demektir.
TRABZONSPOR
1974-75 sezonunda birinci lige çıkmıştır. şampiyon olduğu sezonlar şöyledir:
1975-76
1976-77
1978-79
1979-80
1980-81
1983-84
trabzonspor'un arka arkaya şampiyonluklar yaşadığı bu yıllar aynı zamanda türkiye'deki gelir dağılımının en eşit olduğu, ortadirek ve alt tabakanın en güzel zamanlarını yaşadığı yıllardır.
özellikle 1980-81 yani ihtilal olan yıl istanbul takımları tamamen dağılmıştır. o yıl galatasaray 5 puan farkla 3üncü, beşiktaş 8 puan farkla 5inci, fenerbahçe 10 puan farkla 12inci olmuştur.
o yıllarda istanbul takımları kupalarda da hiçbir varlık gösterememiş, kupa yarı finaline 4 anadolu takımının kaldığı yıl gazetelerde, anadolu takımları istanbul takımlarının ruhuna fatiha okurken resmedilmiştir.
1984'ten sonra türkiye küçük amerika olma yoluna girdi. serpil çakmaklı saçlı karılar, küçük emrah bakışlı çocuklar, "yalçın nereye koşuyor", "banker kastelli" türü maceraların yılları başladı. işte ondan sonra ne trabzonspor bir daha şampiyonluk görebildi ne de anadolu takımları bellerini doğrultabildi.
trabzonspor tesadüfen 6 kere şampiyon olmuş, lazların(?) şaşırtmacalarıyla yıllarca şampiyon olmuş bir takım değil, bizatihi anadolu'nun türkiye'deki yerinin futbola izdüşümüdür.
trabzonspor'un şampiyon olduğu yıllar aynı zamanda türkiye'de "evsiz" kelimesinin anlamının bilinmediği, hababam sınıfı'yla tosun paşa'yla türk sinemasının zirvesine ulaştığı yıllardır.
türk müziğinde kapı gıcırtısı sesli arabeskçilerin ya da boru sesli çingene karıların ya da tekerlemeden şarkı yapan zibidi popçuların değil moğollar'ın, ilhan irem'in, barış manço'nun, cem karaca'nın hakim olduğu yıllardır.
o yıllar, türkiyenin "yakında" mutlu günlere kavuşacağına inanılan, zengin fabrikatör hulusi kentmen'in oğluyla fabrika kızının birbirlerini sevebileceğine inanılan yıllardır. o yılları sadece trabzonsporlular arıyorsa bunda bir yanlışlık var demektir.