3D Faciaları

Hayatımızın eğlenceleri Sinema ve Televizyon ilgili aradıklarınız...
Cevapla
Kullanıcı avatarı
summer
KF Yönetim Yetkilisi
KF Yönetim Yetkilisi
Mesajlar: 2351
Kayıt: 07 Ağu 2006 [ 13:24 ]

3D Faciaları

Mesaj gönderen summer »

3D Faciaları

Nisan ayında gösterime giren "Jonas Brothers: 3D Concert Experience", Jonas Brothers'ın üç boyutlu konser filmi, aktivist IMDB kullanıcıları tarafından bottom 100 listesinin zirvesine yerleştirildi. Jonas biraderlerin bu başarısını kutlamak için, şimdiye dek rastladığımız en kötü üç boyutlu filmleri listeliyoruz.
Resim

Freddy's Dead:
The Final Nightmare (1991): Eğer Freddy Krueger bir X-man olsaydı, süper gücü ergenlerin heveslerini kursaklarında bırakmak olurdu. Filmin sadece son on dakikası üç boyutluydu ve filme gidene kadar bunu bilmiyordunuz. İzlediğimizde birer velettik ve bayağı etkilenmiştik.

Ancak üç boyutlu kısmı görmek için filmi mutlaka sinemada izlemek gerekiyordu. Daha sonraki DVD kopyaları televizyon yayınlarında üç boyut efektleri kaldırılmıştı. Tesadüfen üç boyutlu bir video kaset versiyonuna denk geldiğimizde (evet, VHS!) gördük ki üç boyutu gerçekten çok, ama çok uydurukmuş.

My Bloody Valentine (2009):
Filmlerde gerçekçilik taraftarı değiliz. Gerçekçilik istersek, etraf gerçekle dolu. Bize göre sinemada gerçekçilik sıkıcı oluyor. Peki, sıkıcı olmamak için bu film kadar gerçekçilikten uzaklaşmak şart mıdır?

ıBir tane akıllı hareket, bir tane akla mantığa uygun karakterin olmadığı bu filmin üç boyutu o kadar fena değildi de, film dayanılmazdı maalesef. Üstüne üstlük, sadece bir tane izleyiciye doğru koşan üç boyutlu çıplak kız sahnesi vardı.

Beowulf (2007): Animasyon bile olsa Angelina Jolie'nin kalçasını gösteren bir filme kötü demek içimizi acıtıyor. Eski mavi yeşil camlı gözlükleri çöpe gönderen yeni üç boyut teknolojisinin yaratıcıları, sadece bir noktayı kaçırmış, film inanılmaz baş ağrıtıyor.

Sağ ve sol göz için çift olarak ayrı yansıtılan görüntüler, gözlükler sayesinde iyi hoş da ya gözlüğü takınca çift görünen altyazılar ne olacak?
Resim
Spy Kids 3-D: Game Over (2003): Dahi olduğundan şüphemiz bulunmayan Robert Rodriguez, gidip bu çer çöp filmleri çekiyor ya, içimiz acıyor. Spy Kids'in üç boyutlu olması ya da olmaması kimsenin umurunda mı? Bu retorik bir soru ve cevabı da Roriguez'in bıngıldağına indirmek istediğimiz Osmanlı tokadımız.

Peki, bu film neden bu kadar kötü? Yaşlanıp sarktıkça çirkinleşen Sylvester Stallone'yi, üç boyutlu, olması gerekenden üç boyut fazlasıyla evinize soktuğu için.

Jaws 3-D (1983): Jaws 3'ü üç boyutlu çekmek, akla zarar bir fikir gibi duruyor, ama değil. Bir sahnede, kartondan kesilmiş perspektifsiz balığın sağa sola oynatıldığına yemin edebiliriz.

Journey to the Center of the World (2008):
İlk yarım saatte oldukça etkileyici olduğunu kabul ediyoruz. Peki sonrası? Sadece roller coaster yolculuğu gösteren şu üç boyutlu filmi izlediniz mi? Gerisi işte o filme dönüşüyor. Aradaki aksiyonsuz kısımlar da bir şeye benzemiyorken, yarım saatte bana aynı eğlenceyi veren film dururken neden hayatımın 1,5 saatini sizin uyduruk filminizle harcayayım ki?
Resim
Chuck 2007: Haftalarca bangır bangır yapılan promolar, "şimdiye kadar televizyonda yaşadığınız en gerçekçi üç boyut deneyimi" reklamlarından sonra önümüze gele gele, iki boyutlu bir arka planın birazcık önünde görünen iki boyutlu bir Chuck geldi. Hiçbir beklentimiz olmasa belki bunu bile beğenirdik ama Tru-3D adlı teknolojinin reklamları ile beklentimizi o kadar yükselttiler ki...

Alıntı:İşteGenç



Cevapla