1. sayfa (Toplam 1 sayfa)
İki Kişilik Yalnızlık / Sinan Akyüz
Gönderilme zamanı: 25 Nis 2007 [ 10:37 ]
gönderen prensess
İki Kişilik Yalnızlık
Yazarı: Sinan Akyüz
Yayını: Alfa Yayıncılık
Türk Edebiyatı - Güncel - Deneme
İki kişilik yalnızlık..
Yaşanmış bir öykü...
O öyküden yola çıkılarak yazılmış bir roman..
'Sözleri bitmiş' bir çift..
İlk yıllar ne güzeldi! diye düşünen, mutsuz bir kadın..
Yalvarırım beni dinle! diyen bir adam..
Karı kocanın arasına giren kara bir gölge..
Birbirine yabancılaşan, karanlığın dehlizlerinde birbirini kaybeden iki insan...
Ve yavaş yavaş çöken, iki kişilik yalnızlık..
Okudukça yazılanların gerçekten yaşanmış olduğunu tekrar tekrar düşünmekten, hüzün ve öfkenin sınırlarında gidip gelmekten ve 'Bunlar gerçek olmamalı! ' demekten kendinizi alamayacaksınız.
'Yaşadığım gerçekler beni sevdiğim erkeğin peşinden sürükledi. Peşinde sürüklendiğim sevgim ise bana ihanet etti. Birçok evli kadına ihanet ettiği gibi. İçimdeki o güzelim neşeli kız çocuğu genç bir kadına dönüşemeden, çok bilmiş bir kadın oldu. Çoğu zaman bu bilmiş kadından nefret ettim. Çünkü o neşeli kız çocuğunu her defasında susturmasını bildi o çok bilmiş kadın. Sevdiğim erkeği, onunla birlikte çıktığım bir yolculukta bir süre sonra kaybettim. Daha sonra ona kızgın oldum hep. Ona defalarca söylemiştim; ne olursa olsun elimi bırakma diye. Sensizlikten korkarım diye...'
Gönderilme zamanı: 25 Nis 2007 [ 11:10 ]
gönderen kocag_kartal
ne denilir bilmiyorum ama huzun yuklu bir kitap oldugu belli.okumaya çalısacam.
Gönderilme zamanı: 25 Nis 2007 [ 11:14 ]
gönderen prensess
bencede oku ben çok beğendim evet hüzün yüklü adındanda belli olduğu gibi:)
Gönderilme zamanı: 25 Nis 2007 [ 12:32 ]
gönderen yosun*
çok duygusal
paylaşım için çok teşekkürler prensess
İki Kişilik Yalnızlık
Gönderilme zamanı: 29 Ağu 2007 [ 16:35 ]
gönderen yosun*
İki kişilik yalnızlık…
Yaşanmış bir öykü…
O öyküden yola çıkılarak yazılmış bir roman…
'Sözleri bitmiş' bir çift…
“İlk yıllar ne güzeldi!” diye düşünen, mutsuz bir kadın…
“Yalvarırım beni dinle!” diyen bir adam…
Karı kocanın arasına giren kara bir gölge…
Birbirine yabancılaşan, karanlığın dehlizlerinde birbirini kaybeden iki insan…
Ve yavaş yavaş çöken, “iki kişilik yalnızlık”…
Okudukça yazılanların gerçekten yaşanmış olduğunu tekrar tekrar düşünmekten, hüzün ve öfkenin sınırlarında gidip gelmekten ve “Bunlar gerçek olmamalı!” demekten kendinizi alamayacaksınız.
“Yaşadığım gerçekler beni sevdiğim erkeğin peşinden sürükledi.
Peşinde sürüklendiğim sevgim ise bana ihanet etti. Birçok evli kadına ihanet ettiği gibi. İçimdeki o güzelim neşeli kız çocuğu genç bir kadına dönüşemeden, çok bilmiş bir kadın oldu. Çoğu zaman bu bilmiş kadından nefret ettim. Çünkü o neşeli kız çocuğunu her defasında susturmasını bildi o çok bilmiş kadın. Sevdiğim erkeği, onunla birlikte çıktığım bir yolculukta bir süre sonra kaybettim. Daha sonra ona kızgın oldum hep. Ona defalarca söylemiştim; ne olursa olsun elimi bırakma diye. Sensizlikten korkarım diye...”
Gönderilme zamanı: 29 Ağu 2007 [ 20:55 ]
gönderen prensess
ben bunu eklemiştim yosun genede saol hatırlamış olduk..
Gönderilme zamanı: 29 Ağu 2007 [ 21:29 ]
gönderen yosun*
galiba öyle oldu ;)
Re: İki Kişilik Yalnızlık
Gönderilme zamanı: 10 Eyl 2008 [ 23:33 ]
gönderen Veda
Aynı başlıktan iki tane olduğu için birleştirilmiştir...