1. sayfa (Toplam 1 sayfa)

Ayrılırken / Ümit Yaşar Oğuzcan

Gönderilme zamanı: 22 Mar 2009 [ 17:56 ]
gönderen Veda
Resim




AYRILIRKEN

Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Perde kapanıyor, film bitiyor işte,
O hiç bitmeyecek sandığımız...
Görüyorsun, konuşacak bir şeyimiz kalmadı.
Sadece bakışlarımızda hüzün.
İşte ayrılık bu; hiç beklemediğimiz...
O ikiz kardeşi ölümün.
Anlıyorum bir daha görüşemeyeceğiz
Bu son buluşmamızdır seninle
Yeni bir hayata başlayacaksın artık
Onunla, o yeni sevgilinle.
Anlıyorum artık o öpecek ellerini
Kulağına aşkı o fısıldayacak
İçinde bir pişmanlıktan başka
Benden eser kalmayacak.
Sigaranı söndür , kalkabiliriz
On adım sonra yollarımız ayrılmalı
Sakın ağlama ve bir şey söyleme bana
İnsan ayrılırken bile büyük olmalı.

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Ayrılırken / Ümit Yaşar Oğuzcan

Gönderilme zamanı: 22 Mar 2009 [ 17:57 ]
gönderen swashbuckler
İnsan ayrılırken bile büyük olmalı.
Güzel ve oldukça "beylik" bir söz.Paylaşım için teşekkürler

Ayrılırken / Ümit Yaşar Oğuzcan

Gönderilme zamanı: 22 Mar 2009 [ 17:59 ]
gönderen Veda
swashbuckler yazdı:
İnsan ayrılırken bile büyük olmalı.

Güzel ve oldukça "beylik" bir söz.Paylaşım için teşekkürler



Bir o kadar da zor...